Bir bayram günü Hz. Hasan'la Hüseyin'in elbise istediği rivayet edilir. Efendimiz yoksul, Hz. Ali ve Hz. Fatıma fakir. Cebrail'in bile gözünü yaşartan bu istek, iki tane bembeyaz elbiseyi getirip Peygamber Efendimize hediye etmesiyle neticelendi. Ama çocuklar pek memnun kalmadılar, "keşke renkli olsaydı" diye ağlamaya başladılar.

Peygamberimiz şaşkın, Cebrail'e baktı. Hz. Cebrail, Efendimiz'e, "su atın üzerine Efendim, çocuklar hangi rengi istiyorsa o renge bürünsün" dedi. Efendimiz elbiselerin üzerine biraz su attıklarında Hz. Hasan'ın elbisesi sarıya, Hz Hüseyin'in elbisesi kırmızıya dönüşür.

Cebrail ağlamaya başlar. Peygamber şaşkın, sorar; "Çocuklar memnun. Niye ağlıyorsun?" "Efendim bunlar, bu iki renk Hasan'la Hüseyin'in cennetteki köşkleri, manaları ve hakikatleridir." Ve daha sonra Peygamber'e döner, "ne acı ki" der, "Hz. Hasan zehirlenerek vefat edecek. Hz. Hüseyin al kanlarla öbür aleme yürüyecek".

İşte bu iki renk, bu iki tecelli bize çok şey öğretir. Belki celalin rengidir kırmızı. Celalin, marifetin, hakikatin ortaya çıkışının, Allah'ın ilmiyle tecellisinin, Allah'ın kudret ve kuvvetiyle bu aleme tecellisinin rengidir kırmızı.

Efendimiz, gözünün nuru Fatıma ile İslam'ın Zülfikar'ı ve Allah'ın Arslanı'ndan olan bu iki gözbebeğine, 'oğlum' diye hitab ederdi. Bir gün Hz. Fatıma gelerek Resulallah'a üzgün bir halde : "Hasan'la Hüseyin kaybolmuşlar" diye dert yandığında, Pegamberimiz (sav) : "Korkma, Allah onları korur " buyurdu ama bütün Medine seferber oldu. Sonunda Beni Neccar ahırlığında buldular. İkisi uyuyor orada. Bir melek kanadının birisini onlara döşek, birisini yorgan etmiş. Peygamberimiz uyandırmaya kıyamıyor, bir onu öpüyor, bir bunu öpüyor ta uyanana kadar. Uyandığında her birini bir omzuna aldı.

Getiriyorken Hz. Ebubekir, "Ya Resulallah, hiç değilse birisini biz taşısak? " buyurdu. "Hayır, ikisini de ben taşıyacağım." Hz. Ebubekir dedi: "Ne muhteşem binektir, sizin bineğiniz, Resul-i Ekrem kainatın Efendisi sizi taşıyor." Hz. Resul (sav) buyurdu: "Ama onlar da çok muhteşem binenlerdir." Allah'ın kendilerini temiz kıldığı ve dinin temeli olan adalet ilkesi uğrunda şehitlerinin arasına kattığı ehl-i beytin bu büyük imamlarını sevmek, onların aşkıyla yanmak, onların izini sürmek, bu aziz milleti dünyanın efendisi kılmıştır.

Yeniden düştüğümüz yerden kalkmanın biricik yolu da budur : Adalet ilkesine yapışmak, merhametli olmak ve Yezid'in değil Hüseyin'in çağrısına uymak...