Hakkari'nin Çukurca İlçesi'ndeki Üzümlü Karakolu'na, PKK'nın düzenlediği saldırıda 14 arkadaşı şehit olan, bilek ve kalçasına isabet eden 2 mermiyle yaralanınca 1.5 ay tedavi gören, ardından birliğine teslim olarak vatani görevini tamamlayan 43 yaşındaki Hüseyin Arman, 22 yıldan bu yana 'Gazi' unvanı almak için verdiği mücadeleden sonuç alamadığını söyledi.
Kendisine Yüzde 60 engelli raporu verilmediği için gazi kabul edilmediğini belirten Arman, çatışmada kalça kemiğine isabet eden mermiyi 22 yıldır vücudunda taşıdığını anlatırken, "Güneydoğu'da vurulan askerlerin kaderi bu mu bilmiyorum, ama çoğumuz çok zor durumdayız. Biz vatani görevimizi yaptık ve hiçbir haktan yararlanamadık" dedi.
İzmir'den 1971/4 tertip olarak 1991 yılında Kars'ın Sarıkamış İlçesi'ndeki birliğine teslim olan Hüseyin Arman, bir süre sonra terörle mücadele kapsamında görev almak üzere birliğiyle Hakkari'nin Çukurca İlçesi'ndeki Üzümlü Karakolu'na gönderildi. Piyade Onbaşı rütbesinde olan Arman'ın yaşamı, PKK'nın 26 Mayıs 1992 tarihinde karakola düzenlediği saldırı ile adeta kabusa döndü. Çatışmada 14 asker şehit olurken, Arman'ın da aralarında bulunduğu 8 asker yaralandı. Hakkari, ardından İzmir ve Ankara'daki asker hastanelerinde tedavi gören Arman, 1.5 ay kadar sonra birliğine teslim olup vatani görevini tamamlayıp İzmir'e döndü.
İzmir'e gelip, iş bulup evlendikten sonra güzel bir yuva hayali kuran Arman, karşılaştığı psikolojik sorunlar nedeniyle birçok zorlukla karşılaştı. Şu an işsiz olan Arman, yaşadıklarını şöyle anlattı:
"1991 yılında vatani görevimi yapmak üzere askere gittim. Birliğim Kars'ın Sarıkamış İlçesi'ndeydi, oradan karakollara dağıtılmaya başlandık. Biz de Hakkari'nin Çukurca İlçesi'ndeki Üzümlü Karakolu'nda görevlendirildik. Orada, PKK'lıların karakola düzenlediği saldırıda yaralandım. Sağ bileğime mermi girip çıktı, arkadaşlarımı yalnız bırakmamak için çatışmaya devam ettim. Daha sonra kalça kemiğime bir mermi isabet etti. O mermi hala orada duruyor. O çatışmada, 14 asker arkadaşım şehit oldu, benimle birlikte 8 kişi yaralandı. Yaklaşık 1.5 aylık tedavi sürecinin ardından birliğime döndüm. Orada yaşananları unutmak kolay değil, yanımda arkadaşım şehit oldu, yaralandı. Askerden geldikten sonra bir süre çalışamadım, daha sonra inşaatlarda ve taşeron firmalarda çalıştım. İyi bir yaşantım olmadı. Gazilerin yararlandığı haklardan yararlanmak istedim, ancak bir sonuç elde edemedim."
O MERMİYİ 22 YILDIR BEDENİNDE TAŞIYOR
Karşılaştığı zorluklar nedeniyle 6 yıl önce eşinden boşandığını dile getiren 2 çocuk babası Arman, resmi kayıtlara göre 'Gazi' olmadığını ancak o çatışmada vücuduna isabet eden mermiyi hala taşıdığını söyledi. Arman, şöyle devam etti:
"Haberleri izleyemiyorum. Onların birçoğunu yaşadım ben. Kötü günler yaşadım, benim gibi gazi olamayan birçok insan var. Vatani görevimizi yaptık ve hiç bir haktan yararlanamadık. Bana gerekçe olarak, tedavimin ardından askerliğe elverişli olup tekrar birliğime gönderilmem gösteriliyor. Benden yüzde 60 engelli raporu isteniyor. Bunun için de ya kolumun ya da bacağımın olmaması lazım. Güneydoğu'da vurulan askerlerin kaderi bu mu bilmiyorum, ama çoğumuz çok zor durumdayız. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanı bir süre önce açıklama yaptı, 2 bin 500 gazi ve yakınına iş verileceği söylendi, ben de bakanlığın İzmir İl Müdürlüğü'ne gittim, 'Senin bu belgelerinle bu iş olmaz' dendi. İşkur'a da başvurdum, oradan da sonuç alamadım. Benden, sakatlık raporu istendi. Gazilik unvanımın verilmesini istiyorum."
Eşinden boşandıktan sonra annesinin yanına yerleşen, yaşı nedeniyle iş bulamadığını ve işsiz olduğunu belirten Arman, yetkililerden yardım istedi.
