4 Temmuz Amerikan Bağımsızlık Günü (Independence Day).Amerikalıların en önemli,en çok değer verdikleri günlerden bir tanesi.Sabah uyandığımda gördüğüm manzara karşısında şaşırmıştım.O gün resmi tatil olmasına rağmen şehirde bir hareketlilik vardı ve insanlar hazırlık içersindeydiler.Bilboardlarda afişler asılmış ve insanlara konserler,festivaller duyuruluyordu.İnsanlarla barbekü partileri düzenliyor ve eğleniyorlardı.Akşam saatleri yaklaştığında hareketlilik artmaya başladı ve insanlar sahile doğru gitmeye başladılar.Bende kalabalığın arasına karıştım ve olacakları izlemeye başladım.Açığa demir atmış onlarca gemi aynı anda havai fişeklerini ateşlediler ve yaklaşık yarım saat harikulade bir gösteri sundular.Ardından başlayan konseler ve gecenin ilerleyen saatlerine kadar süren eğlence.İnsanlar eğleniyorlardı.Bağımsız oldukları için mutluydular ve hep birlikte bunu kutluyorlardı.Eve geldiğimde siyasilerin ne yaptığını öğrenmek için gazeteleri karıştırdım.Onların da Amerikan halkından pek farkı yoktu.Beyaz Sarayda verilen resepsiyonun ardından konser dinleyip eğlenmişlerdi.

Bildiğiniz üzere bugün 29 Ekim.Bundan 90 yıl önce yani 1923 de şuan yaşamak da olduğumuz Türkiye Cumhuriyetinin kurulduğu gün.Milli sınırlar içerisinde yaşayan insanların bayramı bugün.Peki sizce böyle şerefli bir güne gereken önemi gösterebiliyor muyuz ?

Yıllardır bizlere birşey öğrettiler.Milli bayramlarda stadlara gidilir , orada yapılan geçiş törenleri izlenir ve ardından bir kaç gösteri.Bu gösterileri genellikle lise talebeleri üstlenir ve derslerden kaçmak için güzel bir fırsat doğmuş olur onlara.Daha sonra saatlerce ayakta bekledikleri için dert yanarlar hatta bayılanlar bile olur.Genellikle boş tribünlere karşı ama protokolün eksiksiz katıldığı gösteriler.Yani böyle bir günde sadece belli düzene ayak uyduran,memnuniyetsiz insanlarla geçer.

Bu sabah kutlamalar biraz önce bahsettiğim gibi stadda başladı.Bando takımı,akeri geçiş töreni ve birkaç gösteri.Bu bayramı farklı kılan bir şey vardı.Bugün asrın projesi diye adlandırılan , inşaatı 9 yıl süren Marmaray Projesinin açılışı vardı.Çifte bayram sloganı ile birlikte Cumhurbaşkanı ,Başbakan ,Japonya ve Somali Başbakanlarının katılımıyla bir tören düzenlendi ve ilk tren Boğazdan geçmiş oldu.Bu saatlerde Tandoğan meydanında toplanmış olan bir gurup insanlar Kemal Kılıçdaroğlu önderliğinde hükümete olan öfkesini kusuyor ve hükümet karşıtı sloganlar atıyorlardı.Aynı manzaraya Kızılcahamamda da rastlamak mümkündü.Sitemler ve öfkeler aynı sadece önderlik eden kişi Devlet Bahçeliydi.Liderlerin buralardaki programları bittikten sonra,köşkteki resepsiyon bitsede gitsek havasında geçen buluşmaya sahne oldu.Hatta bazılarının kıyafetlerin laikliğe uymadığını ileri sürerek katılmayan liderlere.

Birlik olmamız gereken çoşkuyla kutlamamız gereken bir günde bile ayrışmayı,gerilmeyi hatta polise taşlı sopalı salırmayı başarabiliyoruz.Bugün yaşadığımız Cumhuriyetin kurulduğu,en iyi yönetim şekillerinden biri olan Cumhuriyetin armağan ediğdiği gün.Siyasi ayrım yapmadan,etnik ayrım yapmadan bu ülke sınırları içerisinde yaşayan herkesin coşkuyla kutlayacağı bir gün.Neden Marmaray projesi açılışında muhalefet milletimize hayırlı olsun diyemiyor ? Neden bugün siyaset yapma günü değil bugün çoşkuyla kutlamamız gereken bir gün diyemiyor?


Doğusundan batısına,kuzeyinden güneyine,birlik ve beraberlik içerisinde nice 10 yıllar kutlamamız dileğiyle...





TALHA MIRIK