Gözlerdeki mutluluk tohumlarını çalanlar, size soruyorum;

Vicdansız vicdanınız gerçekten de rahat mı?

Gece yatağınızda hiç bir şey olmamış gibi rahatça uyuyor musunuz?

Geleceğini çaldıklarınızın ardınızdan yağmur olmuş gözyaşlarıyla ıslanıyor musunuz?

Düşlerini çaldınız yetmedi mi?

Gözlerdeki hayalleri acımadan söküp aldınız,

Doğmamış çocukları anne karnından çaldınız yetmedi mi?

Suçu olmayanı yargılamadan idama mahkum ettiniz, rahat mısınız?

Taşlara; tankla, güdümlü füzelerinizle kalleşçe cevap verdiniz rahat mısınız?

Lapa lapa yağan karın altında ayakları çıplak çocukları ölümle yüz yüze bırakırken de mi rahattınız?

İçinizde acıma duygusunun zerresi dahi kalmadı mı?

Merhamet duygusu sizden teğet bile geçmedi mi?

Kıldan ince kılıçtan keskin köprüde yürüyecek kadar cambaz olduğunuzu mu düşündü küçük beyinleriniz?

Dolarlarınız varsa sizin, gücünüz varsa sizin;

Garibanın da Allah’ı olduğunu sahiden hiç mi düşünmediniz?