‘Şimdi düne dair her şeyi unutun!’ diyecek kadar hızla ilerleyen bir zamandan bahsediyoruz. Çünkü zaman her geçen an kendini yalanlayacak kadar adaletten uzaklaştı. Dün söylenenler unutuldu, haksızlığa karşı dün atılan çığlıkların yerini yeni çığlıklar aldı sözde adalet çığırtkanlarının dilinde. Zamanı değiştirip, yeni algıların esiri kitlelere yutturabilirsiniz ama tarih gerçekliklerin meydan savaşıdır, değiştiremezsiniz.

Artık hangisine inanmalıyız sorularına karşı bir zaman kullanma kılavuzuna da ihtiyaç var sanki. Dün dünde kaldı söylemleriyle ülkenin başına bela olanların devri çoktan geçti bilirdik. O devirleri çoktan kapadık bilirdik. Bir de bilirdik ki tarih zamana muhalif bir duruşun adıdır. Şimdi ‘semi’na ve ata’na’ diyoruz.

Bu kadim medeniyet ‘dosdoğru’ olmak gibi kudretli bir geçmişin mirasçısıdır. Dosdoğru olmak dün ne isek bugün daha fazlası olmaktır. Çünkü doğru tektir. Dün farklı doğruların peşinde bugün değişen şartlara gülümseyen doğruların peşinde olanlar zamanın esiridir. Zamanın esaretinden tarihin adaletine sığınırız.

Bir de mekana muhalif zamanlar vardır. Tarih mekandan münezzeh değilse eğer; ki biz öyle inanıyoruz; söz Anadolu’dan yükselir. Menşei konusunda şüphe taşıyan hiçbir söz zamanın meşruluğunu göstermeyecek, mekana muhalif hiçbir zaman bu topraklarda ‘hakk’ kabul edilmeyecek. Ancak mekanın gölgesinde bir zaman gösterecek bize gelecek tasavvurlarımıza dair inancımızı.

Türkiye son on yılda karşılaştığı her olayda tarihin ne kadar yol gösterici ve adil olduğunu gördü. Tarihin adaletine sığınanlara selam olsun…