Doğmak kadar doğal olan ölüm olayını da bilinçaltımızda iyice sentezlenmiş bir veri olarak saklamamız lazım. Hani bir noktada değindiğimiz gibi; insan duygusal açıdan yok olmuş bir varlıktır. Yani mutluluklarını bazı üzüntülerle yok etmek farkına varılmamış vazgeçilmez bir kuraldır. Doğum olayından duyulan sevinç, ölüm durumundan da duyulan üzüntü ile sıfır çizgisine çekilmiş olur. Aslında, bu kural önceden insan için çizilmiş krokilerde mutlaka olmalıdır. Aksi takdirde insan ya sürekli mutlu olurdu ya da mutluluğu unutarak tamamen mutsuz bir yola düşerdi. Bu durum da insan için yaşamı anlamsız kılardı.
Ancak doğum için fazla anormal olmayan durumlarla karşılaşılmadığı gibi, ölüm içinde aynı ifadeleri kullanmak yanlış olur.
Peki bir insan nasıl ölür?
Kontrolümüz dışında meydana gelen bir olayın verdiği acıdan; aileden birinin kaybedilmesi ya da sevgili veya eşten ayrılma gibi durumlar,
Bazen de kaybedecek bir şeyi kalmayan insanlar, bence bunlar vahşi hayvanlara yem olmazlarsa çok şanslılar,
Biliyor musunuz? Bazen de insan gerçekten ölmek ister, hatta o gün bütün hazırlıklarını yapar. Ama her şey isteyince olmuyor ki…
Bu ruh hali kişinin psikolojik açıdan iyi durumda olmadığını gösterir. Hastalıklarından, dünyanın gam ve kederlerinden ya da insanlarla arasındaki iletişim bozuklukları insanları bu yola sürükler. Aslında bu nokta, insanın hayattayken varılmaması gereken bir bölgededir. Yani, yaşadığı kötü olaylar yüzünden duygularının bu şekilde kıyıya vurması ölümden beter bir duygudur. Zaten hayatında bir defa bile olsa, ölümü arzulamış bir insanın artık eski o olmadığı güçlü bir kesinliktir. Çünkü, bu kişinin hayatında yaşamış olduğu tüm acılarının bir özetini bir günde tekrar yaşaması anlamına geliyor. Bu da çekilmesi en ağır sendromlardandır. Belki de insan buna dayanamayacağını bildiği için ölümü bu kadar çok istemişti. Zaten iradesi dışında yaratılmasına karşın, kendi iradesiyle ölüme gitme arzusu büyük bir densizlikti.
Yaşantımızın işleyişine dair tüm kontrollerin insanın elinde olmaması, doğanın olmazsa olmaz bir kuralıdır. Çünkü herkesin kendi tarafına çekmek istediği kurallar, insanın sorumluluk bilincini bloke ederek, onun hayatını oldukça tekdüzeleştirirdi.
Öyleyse, her insan doğal yaşamının en doğal üyesi olmaya çalışmalıdır. Sağlık, aşk, mutluluk işte burada saklıdır.