“Her nefis ölümü tadacaktır.” ayette buyrulduğu gibi tadılacak ölüm diye bir şey yoktur. Ölüm nefise ait bir olaydır. Ruhun boyut değiştirmesidir. Bu alemden öbür aleme geçiştir. Ölüm bazılarına göre kötü bir şeydir. Bazılarına göre sevgiliyle buluşmadır. Öldük ne olacak. Hocalar kabirde neler olduğunu söylüyor. Hocalar orayı gördülermi? Kuran’dan hadislerden çıkardıkları yorumları yazıyorlar, söylüyorlar. Lokman hekim ölümsüzlük sırrını bulmuş fakat formülü rüzgar uçurmuş derler. Ölmek mi uyanmak mı? Ölmeden ölünür mü? Kabir azabı cehennem azabı nasıldır. Buraları görenler ne diyorlar dinleyenler ne anlıyor?
İnsan doğunca temiz doğuyor sonra kirleniyor. Ölünce kirler nasıl temizlenecek. Yanarak mı temizlenecek? Yandık kül olduk öyle mi acaba?
Behlül Dana Hz. adlı evliya ya bir gün sormuşlar nerden geliyorsun diye. Cehennemden geliyorum demiş. Ne yaptın orada demişler? Ateş almaya gittim demiş. Ateş nerede demişler cehennem de ateş yoktu. Dediler ki herkes ateşini dünyadan getiriyor. Yani Allah kimseyi yakmıyor. Herkes kendini yakıyor. İnsanın kendisi odun kömürdür.
Pir Sultan Abdal’da öyle diyor. Herkes ateşini dünyadan getiriyor.
İnsan kendini nasıl yakıyor? Bir kişiye kızdın, devamlı içinde onunla uğraşıyorsun. Adam cinayet işlemiş yıllar sonra polise teslim oluyor. Polis neden teslim olduğunu soruyor “Vicdan Azabı” diyor. İçinden insanlara kızıyorsun, sinirleniyorsun hatta deliriyorsun. Odun kömüre ihtiyaç yok sen kendi kendini yakıyorsun.
“Onlar kendi nefislerine zulüm ettiler”
Derler ki insan mezara konduğunda yedi başlı bir yılan her namaz vakti kabirde insanı sokarmış. Yedi başlı yılanın kabirde sokmasına gerek yok. Bu dünyada yılan iş başında. Yedi başlı yılan “Haset, Riya, Şirk, Kibir, Dünya Sevgisi, Gurur, Benlik” al sana yedi başlı yılan.
Bu vücud kabirdir insanın egoları istekleri insanı yakar. Kabir uyanıştır temizlenme yeridir. Kabirde dünyada iken savaşılan şeylerin boş olduğu anlaşılır.
İnsan kendi isteğiyle dünya ya gelmedi.
İnsanın gözlük takmaması elinde mi?
“Vela havle vela kuvvete illa billahil aliyyil azim.” Kuvvet Allah’ın ise bizde ne var. Benim dediğim olacak. Beni tanımayan adam değildir. Hırslar ve kibirle cehenneme bileti aldık. Kesin gireceğiz. Ölüm, gafletin hırsların bittiği ve gerçeğin idrakidir. Erenler bu gerçeği dünyada anlayıp ve burada ölürler. Ölmeden önce ölünüz. Kabire girmeden.
Burada gördü haşrı neşri nefai sur olmadan. Sur gerçeğin idrakidir. İnsan kendini nefsi bilirse gerçeği anlar.
Mevlana bu olayı şöyle dile getirmiştir. Ben bir boş ney’im hak benden üfler. Ney’in yedi deliği vardır. Yani nefsin yedi gözünü anlayan boş ney olur. Hak’la ölür, Hak’la dirilir.
O zaman Niyazi Mısri’nin dediği idrak edilir. “Benden görüp işiteni anladım ki o Canan’mış.
Çekilirsen aradan geriye kalır yaradan sırrına ermektir, ölmek.
Her nefis ölümü tadacaktır. Öyle yada böyle gerçeği anlayacaklardır. Yani temizleneceklerdir.
“Ölüm güzel olmasaydı ölür müydü Peygamber”