Sorma suizanımı boşa..
Zannımca ben, ölüme yelken açmayan bir gülü koklayamadan gitmem fersah fersah....

Hırçın dalgalarımda sevdan boğulmadan
Gitmek bilmeyen,
bitmek bilmeyen
ölmek bilmeyen bir aşkla sana gelmeden....
Korkma dönmem buralardan!

-Ordaydım..

Dudaklarımın arasında düğümlenmiş gibiydi sözcükler,çıkmak bilmiyordu oradan...
Duymayasın diye belkide...

Şimdi sükuta bürünelim dercesine ellerimi başımın arasında buluşturma vakti.
Düğümlenir hıçkırıklarımda seni sevmek tümcesi...
Sana bakmak;
seni izlemek,
düşünmek,
anlamaya çalışmak,
anlatmaya çalışmadan gelişigüzel duyguların kabarmasına fırsat tanımak...
Pek düşünmemek sağını solunu....
En güzeli de bu ya...
Düşünmeden sevmeye çalışmak.....

Karanlık gecelerin koynunda mum olmaya çalışmamak,yanmak fikrinden çokta öteye gitmeden,yanmamayı düşünmek...
Garipse şayet,mutlu olmak garipliğinden....
Herkes gibi olmasın,herkes gibi olmayalım fikrinden uzağa düşmek bir gül goncası gibi...
Herkes gibi olmayalım...

Seni güle benzetmek sonra...
Sen adında güzel kokular,sen adında güzel renkler...
En çok kırmızı,beyaz,sarı,mavi...
Sana yakışan her ne kadar renk varsa,renk sevdam o kadar..
Her renkte bana gülümsemen yeter de artar,bir tutam mutluluğa...

-Burdayım..

Gönül geçmez yürek uçmaz bir yerde;sebebine muhtaç,elleri korkak,gülüşü ürkek,tavrı bedbaht bir halde..
Mecalime el açıp cemaline hükmetsin ızdıraplarım.
Varsın olmasın gözlerimde gülüşün...
Varsın olmasın dönüşümüz...
Varsın olmasın yorulmak...
Varsın eksik olmasın alnımızdan kan,ter...
Sevdayı bırakalım, sevmek olsun adı...
Eğer her sevdada mecbursa acı!
Çektiğimiz her acının adı sanı olmasın varsın...
Ben burda kendi benliğime düşüyorkan,sen orda benim sevdamı yok sayma senlikte...


Şunu bilirim.
Şunu söylerim kendime.
Kusura bakma!
Gönlüm sende rötarlı
Töhmet altında bırakmayınca bu sevdayı
Korkma bir şeycik olmaz....
...

Bitmek bilmeyen bir yol bul da gel buralara...
Seni bekliyorum...