Asla hakiki olmayan bir kelime...

Sözde asla hayali olmayan bir kelime...

Etrafına bak, geçmişine bak, geleceğe bile. Ve şimdi gördüğün Kusursuzluğu anlat.

Bir çok kişi derki "Kusursuz olduğundan." Neden?

O insan senin gibi değil mi?

Yoksa sahnenin eksiği var ve zamanın daralsada perdeyi açmayacak mısın?

Sanki perde açıldığı zaman seyirci mükemmel bir kişi görecek.

Seni izleyen seyircilerinde, sana yardım edenlerin de, hatta senin bile elbet kusurun vardır.

Konuşurken hata yaparsın, çay bardakları ile dolmuş taşmış tepsiden çay dökülmesin bardak düşmesin diye bakarken olan olur.

Doğdun andan şimdiye kadar ne hatalar ne kazalar olmuştur.

Bu denli özel bir kelimeyi kendimiz için kullanmak hem büyük bir cesaret hemde tehlikedir.

Her ne kadar büyük başarılara imza atsanda hayatında en büyük iyilikleri yapsanda; bence kusursuzluk kelimesi hiçbir insanoğluna yarenlik etmez.

Kusursuzluk bir tek her hatadan sonra kalkıp devam eden seni, onu, bizi ve onları var edene ait bir sözcüktür.