Arap baharı yaklaşık iki senedir bitmeyen bir gündem. Sizce bu bahar gerçek mi? Devrim silsilesi Tunus'ta iş bulamadığı için kendini yakan genç ile başlamıştı. Daha sonra Mısır, Yemen, Libya; şimdiki durak Suriye. İki yıldır mücadele veriyorlar. Peki bu neyin mücadelesi? İnsanın kardeşini en hunharca şekilde katletmesi mi devrimdir? Yoksa Vatanına bir hayrı dokunacağına devirip alt üst etmek midir devrim? 7 yaşındaki bir çocuğun silahla dolaşması mıdır devrim? Veya en basitinden Dünya'yı elinde istediği gibi oynatan siyonist ve emperyalistlerin oyununa gelmek midir devrim?

O yanarak intihar eden gence başka birisi iş bulsaydı bütün bunlar olabilir miydi? Bu sorunun iki cevabı var:
-Hayır olmazdı ve Araplarda huzur devam ederdi.
-Olurdu, çünkü bu oyunu kuranlar bu genç kendini yakmasada başka bir bahane elbet bulurlardı.

Şimdi Arapların Arap Baharı ismini koydukları Devrim; bir işe yaradı mı? İnsanlar mutlu mu? Aileler evlatlarını kaybetmiş, kimi çocuklar yetim/öksüz kalmış, kardeşler ya birbirilerini öldürmüş yada düşman bellemişler. Su, aş, elektrik sıkıntısı mevcut, ekonomi güç bela ayakta, eğitim alt üst olmuş, her tarafta ölüm korkusu var "kafama sıkarlar mı?, Ya bomba varsa?" gibi sorular büyük bir yer kaplıyor akılllarda. Ya o tahtlarından indirdiğiniz diktatörler? Onlardan kurtulduklarını mı sanıyorlar? Bence hayır. O adamlar artık istenmiyordu, halk tarafından indirildiler, peki o taht boş kalacak mı? O da hayır; Demokrasi ve adalet kıyafetiyle kamuflaj olmuş yeni hizmetliler getirilecek, halka yine oyuna göre yön verecekler.

Velasıl kelam bu sömürge, bu savaşlar bugünümüze kadar devam ediyor ve maalesef devam edecek yıllarca. Çünkü şeytanların yönetimine "Dur" diyen ve davranan yok. Sadece Avrupa'da "Esad dursun, bu olaylar insanlık suçu, masum insanlar ölüyor." diyorlar aylarca. Ama müdahaleye gelince tık yok. Silah dağıtmayı, savaş ateşine körükle gitmeyi biliyorlar; ama masumları korumak, savaşa engel olmak, silah/uyuşturucu satışlarını, sömürgeyi durduramazlar. Neden? İşte insan bu duruma sadece bir tebessümle bakabilir. Güç kimdeyse maalesef ve üzülerek söylüyorum dünyadaki hüküm onun elinde.

Bu savaşın son bulması için hayal gibi iki seçenek var:
-Ya her ülkede Polat Alemdar gibi kahramanlar olacak ki öyle şahıslar daha doğmadı.
-Ya da Araplar bulundukları durumun farkına varıp kendi işlerini beraber hiç bir gücün himayesi altında kalmadan halledecekler.