Sakın görme çocuk…
Bakma gözlerime çocuk.
İhaneti, yalanı, sahtekârlığı görme,
Görme yanaklarımdan süzülen yaşları çocuk.
Oyuncağımı kaybettiğim için ya da ;
Kırılıp, bozulduğu için değil yaşlarım.
Hayatımı kaybettiğim için, kalbim kırıldığı için,
Güvenimi, sevgimi, saygımı kaybettiğim için…
Dokunma çocuk sakın ellerime,
Kirlidir ellerim üstüne bulaşmasın kirim.
Sakın öğrenme çocuk yürümeyi;
Annen kucaklasın hep seni.
Ondan başkasına yaslama çocuk sırtını.
Dönmesin dilin kötü sözlere.
Her şeyi iste çocuk yaptırana kadar uğraş,
Çünkü büyüdüğünde hiçbir şey isteyemezsin.
Oyuncağını kır, yâda çikolatanı avuçlarında sık.
Kalbin kırıldığında yenisini alamayacaksın çocuk.
Ağzını, burnunu elinin tersiyle silmeyi öğren çocuk;
Çünkü büyüdüğünde gözyaşlarını silen olmayacak.
Ben kendim yapmak istiyorum deme çocuk hiçbir şeyi;
Yemeğini annen yedirsin, üzerini o değiştirsin,
Annen uyutsun seni çocuk;
Büyüğünde sadece o olacak yanında,
Hep özleyeceğin ama hiç unutmayacağın
Tek kokudur annenin kokusu.
Ve sen keşke büyümeseydim,
Hep çocuk kalsaydım diyeceksin çocuk.
Bakma öyle çocuk kalbimin derinliklerine;
Açılıverir bütün kapılarım.
Çocukluğuma giderim…
Gözlerim dolar ağlarım çocuk.
Sen de ağlatma beni be çocuk.
Ama gelmek istersem seninle,
Kumdan havuzlar, taştan evler,
Yastıktan bebekler yapar mıyız?
Paylaşır mısın benimle çocukluğunu?
Bencil değilim ben yanlış anlama çocuk.
Sen istediğin kadar çocuk ol gene,
Senin çocukluğundan çalmak değil amacım,
Ben hiç çocuk olmadım da ,
Üç, beş saniye kalabilir miyim çocuk?