Yazar’ım yazmasına
Okunmaz yazdığım gibi…
Konuşamayız ya pek
Yazalım, okuyalım bildiğimiz gibi…

Habil ve Kabil ile başladı bildiğim en eski ayrılık… Kırılmasın hiç kimse… Allah vergisi, farklı düşünmek insanın doğasında var, öyle olmasa insan olmazdık.

Günümüzün büyüyen hastalığı tahammülsüzlük… Saygı noksanlığının doğurup kucağımıza bıraktığı tahammülsüzlük…

Oturup konuşamayız enine boyuna… Hiç olmazsa yazalım, okuyalım bildiğimiz gibi.

Hiç düşündünüz mü tüm insanlar aynı özelliklerde olsaydık?

Hepimiz sarışın, hepimiz mavi gözlü, hepimiz kel, aynı kilo, aynı boy, aynı maaş ve hepimiz eşbaşbakan…

Ee şimdi ne yapacağız?

24 saati zor çıkarırız.

Sen ağa, ben ağa, bu ineği kim sağa?

Biz farklıyız, farklı yaşar, farklı düşünürüz. Dünya farklılıklarla güzeldir.

Beyaz olmasa siyahı, çöller olmasa yağmuru sevmezdik mesela… Ölüm olmasa doğumlara sevinmez, ayrılık olmasa hasreti bilmezdik… Yanlış olmasa doğruları görmez, savaş olmasa barışı bu kadar istemezdik.

Barış sanıldığı kadar zor değil.

Çanakkale’de 250.000’den fazla insanımızı şehit eden düşman ile bile barıştık biz. Dillerini öğrendik üstelik… Takvimine geçtik, alfabesini seçtik, bize barbar dediler, mütevazı olduk uygarlar dedik.

Bir asır geçti…

Sorsan çocuğa, “Mardin mi, Madrid mi?” Madrid’i seçer…

“Hasan mı Hans mı?” de Hasan’ı siler…

Barıştık biz… Biz onları, onlar da bizi pek sever…

Dünya âlem bizi yok etmeye geldiler, unuttun mu?

15’lilere kadar sildi yok ettiler. Oturduk ve barıştık.

Barış çok zor değil, korkmamak lazım.

Dikkat edin tarihlere; düşman ne zaman dağınık o zaman doğmuş, büyümüştür Türk Devletleri (13.yy). Ne zaman bir oldularsa, başlamıştır bizde bölünmeler (16.yy).

Bu topraklara, artık barış şart. Bize ayrılık değil, birlik gerek… Bizi bölmek isteyenlere inat… Bizi birbirimize düşman edenlere inat…

Göklere, gönüllere astığımız bayrağımıza canını, kanını veren Çanakkale şehitlerimizin katilleri ile bile barıştık.

Barış, o kadar zor değil.

Biz asırlardır el eleyiz, gönül gönüleyiz, birlikteyiz, birlikte güzeliz.

Üzerimize düşen bir el uzatmak sadece…

Barış o kadar kolay işte.

Biz ne düşmanlarla, ne katillerle barıştık…

Dillerini öğrendik üstelik… Takvimine geçtik, alfabesini seçtik, bize barbar dediler, mütevazı olduk uygarlar dedik.

Savaş ne kadar zorsa, barış o kadar kolaydır işte.