Canım Türkiyem

Bu ülkede yaşayan insanların o kadar çok ortak paydası var ki... Vatanımız bir, bayrağımız bir, dilimiz bir, dinimiz bir, havamız bir, kıblemiz bir, daha yüzlerce bir bir bir...

Çoğumuz aynı mahallede, hatta aynı apartmanda oturuyoruz. Hatta aynı fabrikada çalışıyoruz. Çocuklarımız aynı okulda okuyor.

Bunca bir'ler varken bu ülkeyi bölmeye kimsenin gücü yetmeyecektir Allah'ın izniyle...

Babam emekli ustabaşıdır. Küçükken babamın çalıştığı atölyeye giderdim. Babamın iş arkadaşları arasında kürt kökenli, alevi, hacı, bulgar göçmeni, Trakyalı vs. velhasıl ülkemizin her bölgesinden insanlar vardı.

Babamın atölyesinde öyle güzel muhabbet ortamı oluyordu ki... Herkes birbirine "usta" diye hitap ediyor ve birbirlerini seviyorlardı.

Herkes sırayla hanımına birer gün arayla pasta börek yaptırıyor ve çay muhabbetlerinde beraberce yiyorlardı. Hepsi iyi insanlardı.

Birisi hastalandığında ve bayramlarda hep birbirlerine ziyarete giderler ve hediyeleşirlerdi.

Şimdilerde kimse kimseye selam vermiyor. Aynı apartmandaki komşularımızdan habersiziz. Herhalde biz çoktan avrupalı olmuşuz !!

Avrupalı medeni ! ler bu değişimi yakından takip ediyor ve arada test ediyorlar. Sanırım bir sonraki nesil geldiğinde, bizler belki göremeyiz ama yeni bir çanakkale savaşı yapabiliriz...

Tarihi öğrenip atalarımıza layık olmak için çok okumalı ve çok çalışmalıyız. Ve inşallah gençlerimiz bu bilinçle yetişir.

Allah sonumuzu hayır etsin !

Celal Çelik Ankara ( Konya-Ereğli )