Bugün devleti veya Recep Tayyip Erdoğan'ın sert bulanlar devletsizliğin çocuklarıdır.

Anarşizm, Türkiye'de evrilmiş durumda. Liberalizmin, azmanı haline geldi. Özgürlüğün gayri ahlaki bir boyutta değerlendirildiği günler. Burada(http://goo.gl/VjU6Ar) da bahsetmiştim. Türkiye Cumhuriyeti, Mustafa Kemal'den sonra sağlam bir iktidar (güç açısından) görmedi. İktidarlar da emperyalizmin çoğunlukla kölesiydi. Arada çıkan anti-emperyalistlerimiz öldürüldü zaten. Bundan dolayı, zaman içinde halkın popüler kültüre özenmiş kısmında gitgide zayıflayan devlet algısı azaldı. Çok kısa süreli hükumet ömürleri, koalisyonlar, ekonomide gittikçe kötüye gidiş, borçlanma, istikrarsızlık, matbaa sahibi bile olup da başbakana posta koyanların olması. Liste uzar, gider.

Tüm bu algılar, batıya özenen bir hal ile de birleşince; devletsizlik algısı başladı. Buradan kastım zayıf devlet, istediğini paran, gücün varsa yaptırabileceğin devletten bahsediyorum. Ayrıca da küçük devlet. Kemalistlerin küçük Türkiye seviciliği gibi yani. Devlet algısı bundan dolayı, popülistlerin, para ve güç sahiplerinin kafasında zayıftı. Bu zayıflıktan dolayı her şey oturmaya başladı. Örneğin X olması gereken şey insanlara Y olarak uygulanırsa, o insanların artık davranışı ve limiti Y olur. Daha sonra da olması gereken X geldiğinde kıyametler kopar.

İşte bu tam da AKP hükumetinin yaptığını anlatıyor. Bu istikrarsızlık, güçsüzlük, boyun eğme gibi alışkanlıkları bir kenara atan AKP, olması gereken devlet algısını geri getirdi. İşte bunun için yukarıda verdiğim örnek gibi X için kıyametler kopar. Çünkü halkın normal algısı Y'ye düşmüş. Olması gereken X yüksek geliyor. Yine bu konuya bu yazımda(http://goo.gl/oDT3R8) değinmiştim.

Geziciler ağaçları koruyadursun, -devletliliğin- çocukları oluştu ve oluşuyor..

İşte tüm bu taşkınlıkların çıkmasının sebebi devletsizliğin çocuğu olmak...